Η ιστορία των Ελλήνων της Αμερικής
και των προσπαθειών τους να ενταχθούν, να δημιουργήσουν
και να προκόψουν στη νέα τους πατρίδα,
κρατώντας ζωντανή τη γλώσσα, τη θρησκεία
αλλά και την αγάπη τους για την Ελλάδα, ζωντανεύει,
μέσα από τη ζωή της Άννας Νικολάου-Κάιτ,
κόρης Ελλήνων μετα­να­στών του Σικάγου.
Η Άννα μεγάλωσε, σπούδασε, σταδιο­δρό­μησε
και γνώ­ρισε την αγάπη, με τις χαρές, τους πόνους
και τις δοκι­μα­σίες που φέρνει μαζί της,
πάλεψε, έπαθε και έμαθε και τώρα,
στο «ηλιο­βα­σί­λεμα» της ζωής της, αναρωτιέται:

«...πώς να χαθεί η αγάπη,
που γεφυρώνει γη και ουρανό...
θνητούς και αθανάτους...»

ενώ στο μυαλό έρχονται τα λόγια της γιαγιάς της,
που τη συντρόφευαν σ' όλη της τη ζωή,
χαράζοντας τον δρόμο:
«Η αγάπη, κόρη μου, έρχεται σαν ατίθασο
άτι στην καρ­διά του αν­θρώπου και δεν κυβερνιέται.
Το καλύτερο που έχεις να κάνεις,
'μα θες να ξέ­ρεις, είναι να το ζήσεις.
Γιατί, μία μέρα, το άτι μερεύει και το πάθος μελώνει.
Και εκείνο που μένει είναι τα όσα έζησες στο πέρασμά της.
Ένα ανεξί­τη­λο χρώμα που θα γλυκαίνει την καρδιά,
μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Εκεί που ο χρόνος γίνεται σκληρός,
ακόμα και με εκείνους που αγαπάν τη ζωή...»